شمس تبریزی - حکمت خسروانی 1

شمس در مقالات از ابن مسعود روایت می کند که می گفت:
"معنی فلان آیت مصطفی صلوات الله علیه با صحابه بگفت و معنی دوم در گوش من بگفت که اگر با شما بگویم گلوی مرا ببرند صحابه" - خمی از شراب ربانی
- در سخن شمس معنی گاهی در برابر صورت و ظاهر محسوس می آید و گاهی در برابر لفظ و عبارت و کلام، در کاربرد اول معنی اشاره دارد به حقیقتی ورای حجاب صورت، مثلا می گوید صورت مختلف است و گرنه معانی یکی است.
ابزاری که برای ابلاغ پیام در اختیار پیام آوران عالم معنی است از مقوله سخن است و این ابزار از دو جهت اشکال پیدا می کند. یکی اشکال از آن جهت که کلام حرف است و حرف ظرف است و ظرف گنجایی معین و محدودی دارد .
شمس:
اگر چه این معانی در عبارت همچو آب در کوزه است. بیواسطه کوزه من آب نیابم. آن بت الفاظ را جهت آن معانی خواهم.- خمی از شراب ربانی

شمس مولانا را بانگ می زند "آن ظاهر نی، اکنون تو بدان ظاهر مچفس، ائمه روا نمی دارند؟ ائمه که باشند؟ مرا با ائمه چه کار؟ ما خود ائمه ایم." و مقصودش از ائمه علمای ظاهرند که متولیان بت الفاظند.

طرح مرتضی ممیز از شمس تبریزی در این آدرس : http://star-3.blogsky.com/