شمس تبریزی - حکمت خسروانی3

کلام وسیله تفهیم و تفهم است در میان گوینده و مخاطب و تا در میان متکلم و مخاطب نوعی غرابت افق و قدر مشترک پیدا نشود مفاهمه در میان آنان صورت نمی گیرد. بنابراین بزرگان ناچار مطالب خود را تنزل می دهند تا مفهوم مردم بشود که کلموالناس علی قدر عقولهم.
چونکه با کودک سر و کارت فتاد / پس زبان کودکی باید گشاد

شمس: آخر این عمل نماز و روزه نیست اینها صورت عمل است. عمل معنی است در باطن. آخر از دور آدم تا دور مصطفی نماز و روزه به این صورت نبود و عمل بود. پس این صورت عمل باشد، عمل معنی است در آدمی همچنانکه می گویی دارو عمل کرد و آن جا صورت عمل نیست الا معنی در او.

تصویر: دارالصفای خوی مدفن شمس تبریزی در این آدرس :http://shamskhoy.blogfa.com/