گونه ای از اجرای حدود در بین بخشی از مجوس

اما نکته جالبی که در باب «حدود» و اجرای آن در میان مجوس نقل می‌کند جالب است. می‌گوید هرکس دزدی کند و سه تن عادل بر دزدی او گواهی دهند و خود اقرار کند ، بینی و گوش او را می‌برند و این کار را «درویش»/«دروش» (پانویس کتاب) – می‌خوانند و تاوان آنچه به سرقت برده است از او گرفته می‌شود ، اگر بار دیگر دزدی کرد به دو گواه عدل کفایت می‌شود و تاوان آنچه به سرقت برده است از او گرفته می‌شود و آن علامتها را به جای یک گواه تلقی می‌کنند و در موضعی دیگر از بینی و گوش او بریدگی ایجاد می‌کنند. اگر بار سوم دزدی کرد یک گواه کافی است و تاوان آنچه به سرقت برده است از او گرفته می‌شود و در جای دیگری از گوش و بینی او بریدگی ایجاد می‌شود. حال اگر بار چهارم دزدی کرد بدون گواه هرچه مدعی خواستار آن شود باید بپردازد.

از مقدمه شفیعی کدکنی بر کتاب آفرینش و تاریخ مطهر بن طاهر مَقدسی